کتاب یک قدم مانده تا بهشت

کتاب یک قدم مانده تا بهشت نوشتۀ آن نا و ترجمۀ محدثه ابوالحسنی است و انتشارات نگاه آشنا آن را منتشر کرده است. کتاب یک قدم مانده تا بهشت، رمان جذاب و خواندنی کره‌ای برای نوجوانان است.

درباره کتاب یک قدم مانده تا بهشت

داستان از جایی آغاز می‌شود که یانگ جو کودک است و متوجه می‌شود که خانواده‌اش قرار است به‌جای دیگری به نام می‌گوک مهاجرت کنند. می‌گوک واژه‌ای است که خانوادۀ کره‌ای برای اشاره به کشور رؤیایی آمریکا به کار می‌برند. از تعریف‌هایی که خانواده از می‌گوک (آمریکا) می‌کنند، یانگ جو تصور می‌کند که قرار است به بهشت بروند. اما آیا آمریکا واقعاً همان بهشتی است که خانواده می‌گویند؟ آیا یانگ جو و خانواده‌اش در آمریکا می‌توانند به هرآنچه که می‌خواهند برسند؟

کتاب یک قدم مانده تا بهشت رمانی است که از زاویه دید دختری به نام یانگ جو به شیوۀ اول‌شخص روایت می‌شود. او زندگی‌‌ خود و خانواده‌اش را از دوران کودکی که به آمریکا مهاجرت می‌کنند تا بزرگسالی‌ تعریف می‌کند. هر فصل از کتاب یک قدم مانده تا بهشت، بخشی از زندگی دختر مهاجری را به تصویر می‌کشد و مسیری را نشان می‌دهد که او برای تبدیل‌شدن به زنی بالغ طی کرده است.

کتاب یک قدم مانده تا بهشت که برای سن نوجوان نوشته شده است به موضوع رؤیای آمریکایی و واقعیت آن می‌پردازد. خانواده به‌ویژه یانگ جو به‌محض رسیدن به خاک آمریکا متوجه می‌شوند که این کشور بهشتی که تصور می‌کردند نیست و زندگی در یک فرهنگ ناآشنا سختی‌ها و پیچیدگی‌های خود را دارد. رمان یک‌قدم تا بهشت همچنین به موضوع خشونت‌های خانگی پدر و نابرابری‌های جنسیتی اشاره می‌کند. رفتارهای آپا، ‌پدر دائم‌الخمر یانگ جو، برخوردهای بد و تبعیض‌هایی که قائل می‌شود از پدرش و نسل‌های قبل به او رسیده که شخصیت اصلی رمان در مقابلش ایستادگی کرده و تلاش می‌کند این چرخۀ معیوب را از بین ببرد. کتاب یک قدم مانده تا بهشت در سال ۲۰۰۱ منتشر شد و توانست جایزۀ مایکل ال. پرینتز از انجمن خدمات کتابخانه‌ای جوان، و جایزۀ آسیایی/اقیانوسیۀ آمریکا در سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۳ برای نویسندگی کودکان و نوجوانان را دریافت کند.

خواندن کتاب یک قدم مانده تا بهشت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به نوجوانان و علاقه‌مندان به رمان‌های کره‌ای پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب یک قدم مانده تا بهشت

«آپا می‌گوید که در می‌گوک همه می‌توانند حسابی پول در بیاورند حتی اگر در مدارس مهم شهر هم درس نخوانده باشند. اوما می‌گوید که در می‌گوک همۀ مامان‌ها مثل عروسک خوشگل هستند و در خانه‌های بزرگ زندگی می‌کنند، حتی بزرگ‌تر از خانۀ صاحب ثروتمند کارخانۀ ماهی مزرعۀ ما. حتی دوستم جومی که یک‌سال از من بزرگ‌تر است و همیشه دلش می‌خواهد برای من رئیس بازی در بیاورد هم می‌گوید که دوست دارد به می‌گوک برود. یک روزنامه‌ای به دست آپا رسید که باعث شد آن‌قدر بالا و پایین بپرد که سرش گیج برود.»