کتاب کوروش کبیر

معرفی کتاب کوروش کبیر

کتاب کوروش کبیر تاریخى‌ست رمان مانند، که نگاهی جامع به زندگی، حکومت، جنگ‌ها و میراث کوروش بزرگ داشته و شاهکاری‌ست که توسط هارولد لمب به رشته‌ی تحریر درآمده است.

این کتاب در نوع خود اثری‌ست جاودانه، برای همه‌ی کسانی که دوستدار تاریخ بوده و به دنبال کتابی شیوا و خواندنی در این زمینه هستند. سبک هارولد لمب (Harold Lamb) در نگارش کتاب کوروش کبیر (Cyrus the great) شرح مطالب تاریخ به شکلی داستان‌گونه است. او به توصیف وقایع می‌پردازد که همین موضوع خواندن این کتاب را خوش‌آیند می‌کند.

هارولد لمب به سرزمین‌های گوناگون سفر کرده و معاشرت او با مردم و همچنین مطالعاتش در مورد گذشته و حال آن‌ها، نوشته‌هایش را از لحاظ حقایق تاریخی، خواص روحی و وضع ملت‌های مختلف بسیار تحت تاثیر قرار داده است.

آن چیزی که در کتاب کوروش کبیر بسیار برجسته و حائز اهمیت است، تصویر ماهرانه‌ای است که هارولد لمب از ظهور و پیشرفت کوروش، شهامت، عدل‌پروری، سیاست کشورگشایی و کشورداری او و… ترسیم می‌کند که در نهایت چکیده اخبار تاریخی باستان خاورمیانه را روایت می‌کند و نویسنده از این طریق، در راه روشن کردن تاریخ یکی از بزرگترین پادشاهان صلح‌پرور جهاندار ایران و یکی از اولین مدافعین حقوق انسان، خدمتی شایسته انجام داده است.

کتاب کوروش کبیر شامل هفت بخش است که در این بخش‌ها به شناخت کوروش، آغاز کودکی در کوهستان، سوگند کوروش، گنج کرزوس، در آتش باختری، بابل سقوط می‌کند، دعوت مغ و پایان کار می‌پردازد.

کوروش (سایرس) نام مشهوری است که در زمان‌های قدیم از رایج‌ترین و شایع‌ترین نام‌هاى مردانه در امریکا بوده است. با این وجود این نام در ابتدا از پادشاهى که در فجر تاریخ جهان زندگى مى‌کرد به دیگران رسیده است.

در بخشی از کتاب کوروش کبیر می‌خوانیم:

کوروش به کاوش غارها مى‌پرداخت و از رفتن از رودها به قله کوه‌ها خسته نمى‌شد. و در این کار به غارهایى تصادف مى‌کرد که در میان جنگل‌هاى ارتفاعات پنهان شده بود و شکارچیان جرأت نزدیک شدن به آن‌ها را نداشتند مگر به عزم شکار بز کوهى. در جوار نهرهایى که از برف‌ها جارى مى‌شد پشت خاره‌سنگ‌ها گودال‌هایى در صخره‌ها باز شده بود.

این گودال‌ها طبیعى به‌ نظر مى‌آمدند تا این‌که یکبار کوروش به یکى از آن‌ها خزید و معلوم شد بیغوله‌اى است با سنگ بریده شده. کف آن‌جا در اثر آتش‌هایى که روشن کرده بودند مانند زغال سیاه شده بود و هنوز خاشاکى در اطراف باقى بود. با خود اندیشید که در گذشته مردم در آن‌جا مى‌زیسته‌اند و مى‌کوشیده‌اند مدخل‌هاى آن‌جاها را پنهان دارند. در پارساگرد کسى از وجود آن بیغول‌هاى پنهان خبر نداشت.

ولى چون کوروش شرح آن‌ها را به همسرش مى‌گفت متوجه شد که کنیزکان کاسپى تا آخر به‌دقت تمام گوش مى‌کردند. البته اگر هم آن‌ها راز آن بیغول‌ها را مى‌دانستند حتماً به کوروش فاش نمى‌کردند. کاسپى‌ها مردمى نحیف و سیاه‌چرده و اولین سکنه فلات بودند. کوروش در دوران طفولیت آن‌ها را به نام مردم باستان یا مردم خاکى مى‌شناخت که مانند موش خرمایى خاک را گود مى‌کردند و با دست حبوبات مى‌کاشتند و محصول درو مى‌کردند و همچنین کوزه مى‌ساختند؛ حتى براى خود با خشت خانه مى‌ساختند.

کمبوجیه اهتمام نمود آنان را وادارد خشت را بپزند و آجر سازند تا در برابر سیل و باران دوام داشته باشد و از شسته شدن با آب باران مصون بماند. همچنین آنان را مجبور نمود براى ذخیره آب به موسم تابستان و خشکسالى با سنگ و شاخه سدّ بسازند.

فروشگاه آیهان بوک این کتاب را در اختیار شما علاقه مندان قرار داده است.