درباره کتاب وقتی نیچه گریست
کتاب وقتی نیچه گریست اولین بار در سال ۱۹۹۲ میلادی و به زبان انگلیسی منتشر شد. این رمان یکی از معروف‌ترین آثار روانشناختی است که به خاطر داشتن متن تخصصی و اصطلاحات روانشناسی نمی‌توان جنبه آموزشی آن را نادیده گرفت. اروین یالوم برای نوشتن این اثر از نامه‌ها و خاطرات نیچه بهره جسته و بخشی از دیالوگ‌های آمده در کتاب، برگرفته از یادداشت‌های شخصی این فیلسوف بزرگ است.
کتاب وقتی نیچه گریست اثری آموزنده در قالب مکتب اگزیستانسیالیسم است که با زبانی ساده و نثری بی‌نظیر، تقابل سرنوشت و اراده را به تصویر می‌کشد. این کتاب داستان روزهای جوانی و بیماری نیچه را بازگو می‌کند. داستانی غیرواقعی که به روابط بین او و یوزف بروئر، یکی از پایه‌گذاران علم روانشناسی، می‌پردازد ؛ به رغم این که نیچه و بروئر در یک برهه تاریخی زندگی می‌کردند، هرگز دیداری باهم نداشتند.
هدف یالوم از خلق این اثر ماندگار، ارائه مفاهیم عمیق فلسفی و مباحث پیچیده روانشناختی در قالب یک داستان است. او در این کتاب به بخشی از مهم‌ترین عقاید و افکار نیچه اشاره کرده و شما را متوجه دنیای درونی این فیلسوف بزرگ می‌کند.
در بخشی از کتاب وقتی نیچه گریست می‌خوانیم
نیچه که گله‌های بروئر به وضوح درش بی‌اثر بود، مانند معلمی که به پسر بچه‌ی عجولی پاسخ می‌دهد، گفت: «به موقع چگونه غلبه کردن را به شما خواهم آموخت. شما می‌خواهید پرواز کنید، ولی پرواز را نمی‌توان با پرواز آغاز کرد، ابتدا باید چگونه راه رفتن را به شما بیاموزم و نخستین گام در راه رفتن، درک این نکته است، کسی که از خویش تبعیت نکند، دیگری بر او فرمان خواهد راند. سهل‌تر و بسیار سهل‌تر است که از دیگری اطاعت کنی تا خود، راهبر خویش باشی.» با گفتن این جملات، نیچه شانه‌ی کوچکش را برداشت و مرتب کردن سبیلش پرداخت.
«اطاعت از دیگران، ساده‌تر از فرمان‌برداری از خود است؟ پرفسور نیچه، چرا مرا شخصی‌تر مورد خطاب قرار نمی‌دهید؟ معنای سخنتان را می‌فهمم، ولی آیا با من صحبت می‌کنید، با این سخن چه کنم؟ مرا عفو کنید اگر این گونه زمینی صحبت می‌کنم. در حال حاضر، امیالم دنیوی است. من به دنبال چیزهای ساده‌ام، این که در ساعت سه صبح، خوابی بدون کابوس داشته باشم و از فشاری که بر قفسه‌ی سینم حس می‌کنم، تا حدی رهای یابم. در اینجاست که هراس من لانه کرده است.» و با انگشت به وسط جناغ سینه اشاره کرد.
Reviews
There are no reviews yet.