کتاب رام کردن ذهن سرکش

کتاب رام کردن ذهن سرکش نوشته فیث جی.هارپر، کتابی است که با تمارین و نکات کاربردی و گام‌به گامش به شما کمک می‌کند تنش و اضطراب خود را مهار کنید.

 درباره کتاب رام کردن ذهن سرکش

فیث جی.هارپر، روان‌درمانگر، در این کتاب درباره آسیب‌هایی که با استرس و اضطراب به مغز خود می‌زنیم سخن گفته است. او می‌گوید: بسیاری از مواردی که آن را بیماری روانی در نظر می‌گیریم درواقع اختلال عملکرد مواد شیمیایی مغز است که بیشتر به دلیل رویدادهای پراسترس و تروماتیک زندگی با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم.

هارپر اعتقاد دارد مغز ما با خشم، افسردگی، اضطراب، استرس، غم و اندوه تروماتیک، مصرف مواد، الگوهای رفتاری دیوانه‌وار و روابط احمقانه صدمه می‌بیند.

او درکتاب رام کردن ذهن سرکش به شما می‌گوید به جای این که فقط روی علائم اختلالات رفتاری خود تمرکز کنید، به دنبال چرایی مشکل خود بروید چون احتمال بهتر شدنتان با دریافتن چرایی مشکل خیلی خیلی بیشتر است. برای مثال اگر به دنبال درمان استرس، اضطراب و افسردگی باشیم و علتشان را جویا نشویم آن‌وقت عملاً کاری برای بهتر شدن حالمان انجام نداده‌ایم.

دربارهٔ مغز نیز همین‌طور است. اگر بتوانید درک بهتری از چرایی کارهایتان داشته باشید، آن وقت مرحلهٔ بهتر شدن هم بسیار آسان‌تر پیش خواهد رفت و اصلاً نیازی نیست به شکلی پیچیده و فانتزی توضیح داده شود تا منطقی و کارآمد به نظر برسد.

اگر بخواهیم ساده‌تر بگوییم این کتاب به طور کلی دربارهٔ مزخرفاتی است که سر راهمان قرار می‌گیرد و نمی‌گذارد در زندگی احساس رضایت و آرامشی را که دلمان می‌خواهد داشته باشیم. از آن مزخرفاتی که اسمش را گذاشته‌ایم رویدادهای تروماتیک.

کتاب رام کردن ذهن سرکش کمک می‌کند بفهمید که چرا درمانده شده‌اید، فهم این چرایی به شما کمک می‌کند بتوانید کاری برایش کنید. هارپر در این کتاب به صورت گام به گام و با تمرین‌هایی با شما همراه می شود تا بتوانید مشکلی را که باعث تنش و اضطرابتان شده، پیدا کنید، چرایی آن را بفهمید و از دست آن خلاص شوید.

خواندن کتاب رام کردن ذهن سرکش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

فیث جی. هارپر درباره مخاطبان کتابش می‌گوید:

کتاب رام کردن ذهن سرکش برای آن‌هایی است که مدام می‌پرسند: «اما چرا؟». افرادی که در کودکی حسابی آدم بزرگ‌های اطرافشان را با سؤالاتی دربارهٔ اینکه جهان چگونه کار می‌کند کلافه کرده بوده‌اند تا بتوانند جایگاهشان را در آن پیدا کنند. چون دانستن چرای هر چیزی واقعاً ضروری است.

این کتاب برای افرادی است که از اینکه دیگران برایشان تعیین تکلیف کنند بیزارند. برای کسانی است که برای پیدا کردن خودشان ابزار و اطلاعات لازم را دارند. ممکن است خودتان به‌تنهایی یا به کمک روان‌درمانگر کاردرستی که خوب می‌داند چگونه راهنمایی‌تان کند، متوجه این مزخرفات بشوید. درهرصورت شما این را می‌دانید که وقتی موضوع به اینجا کشیده می‌شود خودتان مسئول زندگی لعنتی‌تان هستید. زیرا بی‌بروبرگرد مسئول عواقبش خودتانید و بس.

کتاب رام کردن ذهن سرکش برای کسانی است که از فکر کردن یا شنیدن اینکه رسماً دیوانه یا احمق یا تنبل یا «خیلی حساس» شده‌اند حسابی خسته‌اند و فکر می‌کنند دیگر باید بر خودشان «غلبه کنند». برای کسانی است که دیگر از احساس بد داشتن خسته شده‌اند، اما بیشتر از دست کسانی خسته‌اند که فکر می‌کنند آن‌ها از این احساس بدشان لذت می‌برند. انگار کسی هم هست که درماندگی را انتخاب کند! انگار فکر می‌کنند شما از بهتر شدن حالتان بدتان می‌آید و نمی‌خواهید این کار را بکنید. انگار درماندگی به خواست خودتان است. البته بدتان نمی‌آید، اما گیر افتاده‌اید، بدون آنکه حتی دلیلش را بدانید.

بخشی از کتاب رام کردن ذهن سرکش

چرا همه همیشه بسیار عصبانی‌اند؟

لازم نیست برای دیدن یکی که از کوره دررفته در یوتیوب به دنبال ویدئو بگردید. کافی است سری به فروشگاه مواد غذایی، پارکینگ کلیسا یا فودکورت یک مرکز تجاری بزنید تا ببینید یک آدم لعنتی چه جنجالی سر مسئله‌ای کاملاً پیش‌پاافتاده به راه انداخته است.

شاید هم گاهی پیش آمده باشد که این شخص خودتان بوده باشید. یا کسی که عاشقش هستید یا اصلاً کسی که تحملش برایتان سخت است، اما مجبورید با او کنار بیایید.

تئوری‌های زیادی مبنی بر اینکه چرا ما تا این حد عصبانی می‌شویم وجود دارد، و همه‌شان هم منطقی هستند.

همهٔ ما:

بیش‌ازحد حواس‌پرتیم

بیش‌ازحد تحریک‌پذیریم

پر ازدحامیم

و بیش‌ازحد در زندگی روزمره غرق شده‌ایم.

آیا کسی هست که عقلش را از دست ندهد و از کوره درنرود؟

اما در بسیاری از کشورهایی که تمام این ویژگی‌ها و هزارجور دیگرش را هم دارند، این حجم از خشمی را که ما در اروپا و آمریکا داریم، مشاهده نمی‌کنید. محققی سوئدی مسحور تفاوت‌های فرهنگی شده بود و مطالعاتی دربارهٔ خشم انجام داد. او میزان خشم را در کشورهای ایالات متحده، ژاپن و سوئد مقایسه کرد. یافته‌هایش بسیار شگفت‌آور بود. او ثابت کرد که مثلاً در ژاپن صراحتاً به افراد آموخته می‌شود که تفاوت بسیار عظیمی در آنچه در درونتان حس می‌کنید و آنچه به دنیای بیرون بروز می‌دهید وجود دارد. این چیزی نیست که ژاپنی‌ها از آدم‌های اطرافشان یاد گرفته باشند، بلکه این را از برنامه‌های آموزشی واقعی مدرسه می‌آموزند.

در ژاپن به شما آموزش داده می‌شود که احساسات منفی را مهار کنید.

در مقابل وقتی در آمریکا از افراد خواسته می‌شود احساسات ناراحت‌کننده‌شان را توضیح دهند، آن‌ها به‌سختی می‌توانند این کار را انجام دهند. آن‌ها احساسات را چیزی درونی توصیف می‌کنند نه چیزی که بر رفتارشان تأثیر دارد. ولی استثنایی جالب وجود دارد: خشم.

برای آمریکایی‌ها خشم یک نیروی تغییر مثبت است